Opgegroeid met zwarte piet... is dat erg of helemaal niet? - reïncarnatie en huidskleur

5 december 1967: Sinterklaasfeest - (c) RHA MN

Pietendiscussie

De foto's bij dit artikel komen niet uit een vorig leven, maar uit mijn jeugd :D.

Op de kleurenfoto zie je hoe ik als 7-jarige (links met 2 staartjes) een pakje vasthoud, zojuist afgeleverd door sinterklaas en zwarte piet. Er werd gebeld aan de voordeur, pepernoten vielen plotseling uit de lucht - mijn vader strooide ze kunstig rond - en ineens... stonden 'ze' in de gang: sinterklaas en piet. Met cadeautjes natuurlijk.
Ik geloofde vrij lang in het bestaan van de goedheiligman en zijn pieten, die op daken klommen en pakjes via de schoorsteen naar beneden mikten, precies in mijn klaarstaande schoen. Ik maakte tekeningen voor zwarte piet, een verlanglijstje voor de sint, legde wortels klaar voor het paard en stuiterde van blijdschap als ik een chocolademuisje in mijn schoen vond 's ochtends vroeg. Yes, I was a believer.
Op de foto hierboven zie je een door mijn ouders in elkaar geknutselde sint en piet (een bruingekleurde versie, met indianentooi). Als kind geloofde ik heilig in de goedheiligman en zijn trouwe knecht. Of die knecht nu bruin was of zwart, een baret met een enkele veer droeg of een complete indianentooi. 

Zwarte pop

Als baby had ik een zwarte opblaaspop en een zwart-witte speelgoedbeer. Ze vergezelden me in de kinderwagen en in de box. Een traditionele negerpop (zie foto hieronder). Ai, ai! Foei! Mag niet meer.

Ik vond het gewoon een lieve pop. De zwarte kleur, de rode dikke lippen en grote oren als ringen vielen me niet op. 

1961 - zwarte opblaaspop - (c) RHA MN

Aap! Zwarte piet!

Toen ik als peuter begon te brabbelen, wees ik een keer enthousiast naar een blanke dame van koninklijke bloede en riep luid: 'aap!'. Een man met een donkere huid, daar liep ik vrolijk en blij op af: 'ha, zwarte piet!'. In beide gevallen werd ik gecorrigeerd door mijn ouders. Nee, geen aap, maar de koningin. En nee, geen zwarte piet maar een donkere meneer.
Naarmate ik opgroeide maakte ik me zelden druk om iemands huidskleur. Het viel me niet zo op, die verschillen in teint. Ik leerde mensen te zien om wie ze zelf zijn, om hun binnenkant. Niet om hun uiterlijke verpakking.

Vorige levens - andere huidskleuren

Op dit moment heb ik een paar vriendinnen die een prachtige chocoladebruine of goudkleurige huid hebben, maar die zich tegelijkertijd vorige levens kunnen herinneren waarin ze een blanke huid hadden. En omgekeerd. Ik ken mensen die nu een blanke huid hebben en die zich vorige levens herinneren met een lichte, donkere of anders getinte huid. 
In allerlei levens nemen we andere gedaantes aan. Onze ziel zit ieder leven in een andere (gekleurde) lichaamsverpakking. We zijn allemaal zielsverwanten en onze huidskleur is per leven verschillend.
Ik heb door de eeuwen en vele levens heen geleerd dat we allemaal met elkaar verbonden zijn. Dat er meer overeenkomsten zijn dan verschillen.
Daarom hoop ik van harte dat we op een mooie dag allemaal zullen begrijpen, dat onze ziel opgedane ervaringen tijdens een leven meeneemt naar een volgende incarnatie. We leren dankzij incarnaties elkaar waarderen, respecteren, liefhebben.

Aanverwant, eerder geschreven artikel: Slavenleven + filmtip

Stroopwafel- en regenboogpieten

Tijden veranderen. Alles is in beweging. Ook hoe we tegen zwarte pieten aankijken. Vandaag was in het nieuws dat in Gouda goudgeschminkte stroopwafelpieten en kaaspieten bij de intocht van sinterklaas aanwezig zullen zijn. Ach ja, waarom ook niet? 
Pieten met roetvegen op het gezicht vind ik een nog beter idee. Het gaat immers om de schoorsteen en het roet, in plaats van een slavenverleden.
Persoonlijk denk ik dat het voor kinderen die in sinterklaas en pieten geloven niet zoveel uitmaakt welke huidskleur een piet heeft. Jonge kinderen zijn veelal nog in staat in iemands ziel te kijken, dwars door de wel of niet gekleurde huidsverpakking heen.
Voor mij blijven (zwarte) pieten onlosmakelijk verbonden met het sinterklaasfeest. Een piet hoort een maillot te dragen, een witte kraag om zijn nek te hebben en op zijn hoofd een baret met veer. Het is maar net waarmee je bent opgegroeid. Maar net zoals er langzaam vrouwelijke pieten inslopen, zijn regenboogpieten wat mij betreft ook van harte welkom. Meng het gewoon een beetje zonder meteen voor of tegen zwarte pieten te zijn.

Cadeau-tip met gratis rijm

Voor wie het Sinterklaasfeest dit jaar viert... vorig jaar maakte ik al kant-en-klare-sinterklaasgedichten voor mensen die mijn boeken aan anderen cadeau willen geven. In die boeken staan reïncarnatieverhalen, praktijkervaringen van cliënten die vertellen over levens waarin ze in een andere huid kropen.
Zie: gratis sintgedicht.


Groetjes,

Marianne Notschaele-den Boer (reïncarnatietheraPIET)
Reïncarnatietherapeut/auteur
www.vorigelevens.nl